ฟรานซ์ ลิซท์

ฟรันซ์ ลิซท์ (เยอรมัน: Franz Liszt) หรือ ลิสต์ เฟเรนตส์ (ฮังการี: Liszt Ferenc) เป็นคีตกวีและนักเปียโนชาวฮังกาเรียน เกิดที่เมืองไรดิง เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม ค.ศ. 1811 และเสียชีวิตที่เมืองไบรอยท์ (เยอรมนี) เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม ค.ศ. 1886

บิดาของเขาชื่ออดัม ลิซท์ เป็นนักเชลโลในวงดนตรีท้องถิ่น อีกทั้งยังเป็นเลขานุการของเจ้าชายเอสเตอร์ฮาซี บิดาได้สอนให้ลิซท์เล่นเปียโนตั้งแต่เด็ก ให้หัดเล่นบทเพลงของลุดวิก ฟาน เบโธเฟน, โยเซฟ ไฮเดิน และโวล์ฟกัง อะมาเดอุส โมซาร์ท เขาได้เผยให้เด่นความสามารถที่โดดเด่นเกินวัย ตั้งแต่อายุ 10 ชวบ เขาเดินทางไปที่กรุงเวียนนา (ประเทศออสเตรีย) เพื่อศึกษาเรื่องเสียงประสานกับซาลิเอรี และเรียนเปียโนกับคาร์ล เซอร์นี เป็นเวลาสองปี ในขณะที่ได้เดินทางไปแสดงที่กรุงปารีส โดยมีบิดาไปด้วย เขาได้พยายามสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยดนตรีและนาฏศิลป์แห่งชาติ ณ กรุงปารีส (เมื่อก่อนใช้ชื่อว่า โรงเรียนดนตรีและการแสดงแห่งราชสำนัก) แต่พ่ายต่อ เครูบินี ในการสอบเข้า ด้วยเหตุผลที่ว่าลิซท์เป็นชาวต่างชาติ ในปี พ.ศ. 2367 (ค.ศ. 1824) เขาได้กลายมาเป็นศิษย์ของเฟอร์ดินานโด ปาเออร์ และได้ประพันธ์อุปรากรเรื่อง ปราสาทแห่งรัก เมื่อมีอายุได้ 14 ปี ลิซท์ประสบปัญหาซึมเศร้าหลังการตายของบิดาในปี พ.ศ. 2370 (ค.ศ. 1827) หลังจากเดินทางไปประเทศอังกฤษ เขาก็ได้เดินทางกลับมายังกรุงปารีสอีกครั้งเพื่อหาเลี้ยงชีพด้วยการสอนเปียโน